Z pewnością niejeden raz zadawaliśmy sobie pytanie o grzech, zwłaszcza ten powracający, z którym tak trudno dać sobie radę. Dla niejednego człowieka staje się on nieomal obsesją. Mimo prób walki, kolejnych spowiedzi i obietnic poprawy, nic się nie zmienia. A tak bardzo by się chciało zacząć wszystko od nowa...

Na takie dylematy nie ma z pewnością prostych odpowiedzi, warto jednak powracać do jednej, chyba podstawowej. Dekalog zaczyna się od trzech przykazań, które prowadzą nasze myśli wprost do Boga. Najogólniej rzecz biorąc, mówią one o wierze, która łączy człowieka z Bogiem i zarazem jest podstawą do zrozumienia oraz wypełnienia wymagań zawartych w kolejnych przykazaniach zapisanych na Tablicach Przymierza. To właśnie wiara, żywy związek z Bogiem, daje siłę do podejmowania wielkich wyzwań, które kryją się za kolejnymi słowami Dekalogu.

Jeśli rzeczywiście chcemy się poważnie „zabrać za siebie", trzeba do tej prawdy powracać. Tylko rozwój wiary, wzmocnienie związku z Bogiem, gwarantuje człowiekowi tę siłę, która jest niezbędna, by osiągać to, co jeszcze niedawno wydawało się nam niemożliwe.

Nie przypadkiem prośbę o przymnożenie wiary ilustruje ziarnko gorczycy. To co jest w nim najbardziej interesujące, to nie wielkość (a właściwie małość), ale dynamika życia - zdolność rozwoju, przemiany w wielkie drzewo, które staje się schronieniem dla ptaków. Gdy apostołowie proszą Jezusa, „przymnóż nam wiary", a więc spraw, by stała się większa i silniejsza, słyszą jakby potwierdzenie tej swojej prośby: Jeśli wasza wiara będzie jak ziarnko gorczycy, jeżeli będzie się rozwijała tak dynamicznie, mocno i szybko, jak to niewielkie ziarenko, które przemienia się w wielkie drzewo, wszystko będzie dla was możliwe.

Żeby „przesadzać morwy" lub „przenosić góry", nie wystarczy więc wiara mała i byle jaka. Do wielkich rzeczy potrzeba wielkiej wiary, a właściwie wiary dynamicznej, pełnej życia, która rozwija się z siłą podobną do tej, co kryje się w ziarnku gorczycy. Tylko taka wiara, która wzrasta i ostatecznie staje się jak to wielkie drzewo, wyrosłe z niewielkiego ziarnka, może być pomocą i schronieniem dla tych, co są słabi bądź czują się zalęknieni.

 

ks. Dariusz Madejczyk