poziom%20EFRR



    Restauracja Kościoła Mariackiego i Kościoła Najświętszego Serca Jezusowego w Słupsku 
jako elementów europejskiego Szlaku Jakubowego
w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Pomorskiego  na lata 2014-2020, 
Osi Priorytetowej 8 Konwersja, Działania 8.3 Materialne i niematerialne dziedzictwo kulturowe
współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego



Realizacja projektu w kościele Mariackim (publikacja)


Korzystając z różnych źródeł (internet, publikacje książkowe, prasa) można znaleźć wiele różnych rycin i fotografii przedstawiających wnętrze kościoła Mariackiego na przestrzeni około stu ostatnich lat. Oglądanie tych materiałów pomoże zrozumieć jak wielkim przedsięwzięciem jest realizacja w latach 2016 – 2017 projektu „Restauracja kościoła Mariackiego i kościoła Najświętszego Serca Jezusa w Słupsku jako elementów szlaku Jakubowego”.
Bez wsparcia funduszy unijnych ciężko byłoby wykonać tak kompleksowy remont świątyni, która jest materialną pamiątką tradycji i kultury dwóch narodów. Od ukończenia budowy w XII wieku kolejne pokolenia dbały o piękno kościoła w miarę swoich możliwości. Upływający czas, wilgoć i wiatr oraz różne dramatyczne wydarzenia odciskały swoje piętno przede wszystkim na zabytkowych murach.  
Dzisiaj kościół Mariacki w trakcie gruntownego remontu wnętrza przedstawia się zupełnie inaczej niż na starych rycinach. Odświeżone ściany, uzupełnione żebrowania sklepień, odkryte i na nowo umieszczone kolorowe malunki w przestrzeniach między żebrami nadają wnętrzu nowego charakteru.
Trudność w renowacji gotyckich kościołów polega nie tylko na konieczności poznania dawnych technik budowlanych, używanych materiałów i sposobów zdobienia. Weźmy chociaż zwykłą cegłę – ta używana w średniowieczu różni się od współczesnych cegieł już choćby wymiarami. Zaprawa do spojenia cegieł oparta była na wapnie – nie używano wtedy cementu. Przy pracach malarskich używano farb wykonywanych głównie z surowców roślinnych.
O wiele większą trudnością w realizacji projektu „Restauracja Kościoła Mariackiego i Kościoła Najświętszego Serca Jezusowego w Słupsku jako elementów europejskiego Szlaku Jakubowego” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Pomorskiego na lata 2014-2020, Osi Priorytetowej 8 Konwersja, Działania 8.3 Materialne i niematerialne dziedzictwo kulturowe współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, jest prowadzenie prac remontowych w świątyni, która normalnie funkcjonuje i gromadzi wiernych na nabożeństwach.
Dotarcie do sklepień wymaga zastosowania ponadprzeciętnie wysokich rusztowań i specjalnych zabezpieczeń chroniących z jednej strony wykonujących prace a z drugiej ludzi odwiedzających kościół.
Swoją drogą zastanawiające jest jak w czasach średniowiecza radzono sobie ze wznoszeniem tak wielkich budowli. Technika na tamte czasy nie była tak rozwinięta jak dzisiaj, a na znacznej wysokości ponad posadzką kościoła skonstruowano budzące zachwyt sklepienia. Jeżeli używano rusztowań i platform to już one same w sobie były cudami techniki na tamte czasy.
W ramach projektu „Restauracja Kościoła Mariackiego i Kościoła Najświętszego Serca Jezusowego w Słupsku jako elementów europejskiego Szlaku Jakubowego” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Pomorskiego na lata 2014-2020, Osi Priorytetowej 8 Konwersja, Działania 8.3 Materialne i niematerialne dziedzictwo kulturowe współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, renowacji poddawane są również witraże wypełniające otwory okienne kościoła Mariackiego. To także jedno z trudniejszych zadań. Szkło używane w procesie produkcji witraży jest chimeryczne. Bardzo ciężko jest dobrać pasujące do siebie kawałki szkła w tym samym kolorze bo najczęściej różnią się odcieniem: są albo jaśniejsze albo ciemniejsze albo w trochę innej tonacji. Paradoksalnie łatwiej jest stworzyć witraż od podstaw niż go potem wyremontować. Szczególnie gdy czas między tymi czynnościami wynosi kilkadziesiąt lat.
A jednak w trakcie realizacji projektu uzupełniono ubytki w taki sposób, że nie można odróżnić nowych kawałków kolorowego szkła od istniejących od początku istnienia witraży. Można to podziwić będąc wewnątrz świątyni.
Aby uchronić witraże przed różnego rodzaju destrukcją, od zewnątrz zakładane są na okna specjalne osłony wykonane z materiału, którego zadaniem jest niedopuszczaniem do witraży z zewnątrz niczego poza światłem.
Podsumowując, wszystkie działania w ramach realizacji projektu musza być wykonane wyjątkowo solidnie. Remonty zabytków bywają kosztowne i jak przedstawiono wyżej wymagają szczególnej wiedzy i zastosowania skomplikowanej techniki.